De vrouw in kwestie is 88 jaar, heeft 8 dochters en was 6 maanden na de geboorte van nummer 8 al weduwe.Het begint met een nachtwake waarbij iedereen in huis kan komen om de nabestaanden op de zoeken. Er wordt eten en drinken geserveerd (waar heftig om gevochten wordt), muziek gedraaid, domino gespeeld en men raakt spullen kwijt die in huis stonden. De dag van de begrafenis was er een kerkdienst waarbij met name de vrouwen tot hysterisch toe hun verdriet laten zien. Een jonge vrouw belande in het ziekenhuis met een hoofdwond. Ik zit onder de blauwe plekken; zij begon namelijk te schoppen en slaan en viel toen op haar hoofd op de grond. Als laatste is het "gordijnen scheuren": gordijnen die waren opgehangen, worden weer weggehaald, mensen zijn nog even bij elkaar om te praten en dan is het rouwen voorbij. Men mag niet meer huilen, maar moet weer doorgaan met het leven.
