7 december 2012

Frustraties bij cholera

Cholera behandelen is niet moeilijk. Omgaan met de familie van cholera patienten is een uitdaging. Maar na meer dan 2 jaar cholera in Haiti begrijpen de Haitianen nog steeds niet hoe we deze ziekte kunnen voorkomen en behandelen.
Nu hebben we een 2 jarig jongetje opgenomen met cholera. Infuus was moeilijk te prikken, maar uiteindelijk gelukt. De vrouw die voor hem zorgt blijkt na een dag niet zijn moeder te zijn. Waar is moeder? Zaken doen in Port de Paix. Die komt de 3e dag van opname.........maar is meer buiten aan de telefoon, bezoekt andere kamers, afin, is niet lichamelijk aanwezig. Een stevig woordje met haar en de andere vrouw zal het wel oplossen. Nee dus, jongetje huilt, is de meeste tijd alleen en moeder is weer foetsie.
Ik heb de vader gebeld. Die wist niet eens dat zijn zoon cholera had. Begon te huilen, zei dat ik zijn vrouw moest slaan zodat ze beter zou gehoorzamen en nee, komt niet langs.
Een dag later is een oudere man op bezoek (opa), zit op het cholera bed en men begrijpt niet dat ik woedend hem eruit zet.
Waarom zo moeilijk doen? Ja, ik ben toe aan vakantie, maar waarom niet gewoon luisteren naar advies? Ik heb besloten dat cholera patienten niet meer in het ziekenhuis gebouw kunnen worden opgenomen. Als de overheid niet voor een tent buiten zorgt, dan verlenen wij alleen de eerste hulp en sturen patienten door naar het cholera kamp in Port de Paix. Te groot gevaar voor interne patienten, te veel frustraties voor het personeel.