Goede hulp bieden, hoe?

Als teams komen helpen in Passe Catabois dan wordt er in korte tijd enorm veel werk gedaan. Daar zijn we allemaal dankbaar voor en het werk hier is er afhankelijk van. Ook worden er veel spullen weggegeven. Ook heel erg mooi, maar toch moet ik iets kwijt hierover. Haitianen leven al lang in diepe armoede. Elk kado is een geschenk uit de hemel. Maar het leidt ook tot hebberigheid en jalouzie onderling. De lokale mensen gaan dingen eisen zoals "die telefoon wil ik als je weggaat", "die schoenen zijn voor mij". Dit doen ze niet alleen bij de teams die hen veel geven, maar ook bij nieuwe bezoekers en die zien dan een hele negatieve kant van de Haitianen. Opmerkingen zoals "ze trekken aan mijn horloge en willen die hebben, terwijl ik net een vliegticket betaald heb om hier kosteloos te kunnen werken", komen veelvuldig voor. De hulpverleners die er al jaren werken worden in een moeilijke situatie gebracht. Ze worden ervan beschuldigd niets te willen geven en worden dus voor egoist uitgemaakt. Nee, na al die jaren heb ik niet veel meer weg te geven dan alleen mijn tijd, kennis, ervaring en liefde voor de Haitianen. Ik heb alleen maar teenslippers, want mijn schoenen zijn al meerdere malen weggegeven. Hoe ver kun je gaan met jezelf opofferen? Heel ver denk ik, maar om dan alsnog ontevreden Haitianen te woord te staan, DAT DOET PIJN!
Goede hulp geven is moeilijk. Het is een continue afweging van wat wel en wat niet goed is om te doen. En ook HOE pak je het aan? Een blijvend gevecht te midden van armoede.