Rat

Al een paar maanden heb ik een rat in huis. Voor mensen die zouden willen komen, ik woon NIET bij het gastenverblijf, wees niet bang. De rat komt 's avonds te voorschijn. Loopt gewoon voor mijn voeten. Drinkt nog net geen koffie met me mee, maar is erg brutaal en maakt een enorm lawaai 's nachts. Zelfs dochter Miriam werd door hem in haar vinger gebeten. Geen grap, het bloed spoot tot tegen de muur. Nederlands rattengif heeft hij gegeten, maar hij is niet dood te krijgen. Vandaag heb ik een rattenklem gekocht in Port de Paix. Raar hoe mensen kunnen veranderen. Vroeger zou ik al die manieren van ratten doden zielig gevonden hebben, nou, nu dus niet meer. Desnoods moet ik hem met mijn blote handen doden. Inderdaad, hoe mensen kunnen veranderen, of doet Haïti dat met ons?