Aardbeving

Zo'n 2 weken zijn alweer voorbij wat begon met een angstaanjagende aardbeving. Centrum was Port de Paix, zo'n 20 km verder op. Het was zaterdagavond en donker.
Met 3 baby's, 2 jonge kinderen, een 10 jarige zieke en een aantal volwassenen verlieten we in paniek het huis. Zonder schoenen, zonder licht, in de regen. Een vreselijke ervaring.
We hebben die nacht in het ziekenhuis geslapen om vervolgens de zondag thuis ons leven weer op te pakken.
Totdat die zondagmiddag weer een beving kwam. Je voelt je zo klein. Je kunt niets er tegen doen. Weer paniek, nu ook onder de kinderen.
De hele week hebben zowel wij als de patiënten een angst dat naar boven komt bij elke trilling, klap of hard geluid. Maar het zwakt af. Niet meer schrikken als er een tractor langs komt. Onweer blijft beangstigend. De 2 meiden van 5 en 8 slapen nog steeds samen in een bed, te bang voor wat er kan gebeuren.