Het lijkt er op dat het aantal gevallen met cholera afneemt en de nieuwe zieken die we zien hebben een vorm van cholera die veel minder ernstig is............ ook in Port de Paix lijkt het aantal gevallen af te nemen.
Ik denk dat ik vannacht weer in mijn eigen bed kan slapen.
30 november 2010
29 november 2010
Tuberculose


Herkent u dit meisje nog? Een maandje later............ze heeft zoveel plezier dat ik haar niet met de ogen open op de foto kan krijgen. Elke keer schatert ze het uit. Een goed medicijn in tijden van cholera en ellende.
27 november 2010
Worm

.... en dan tussen alle cholera in vind je opeens een grote worm die uit de anus komt van een 2 jarig meisje............ levend en wel. Voor de rest gaat het werk door. Infusen wisselen, mensen lijken beter te worden en krijgen dan weer een terugslag zodat ik weer opnieuw moet beginnen met het protocol. Gisteren moest een zwangere vrouw zo overgeven dat ze over haar buurman heenspuugde. Gelukkig had hij al cholera, anders zou hij het alsnog krijgen van zijn buurvrouw...........
26 november 2010
cholera en chloor

Gisteren kwam Artsen Zonder Grenzen voor een 2e bezoek. Onder meer kwamen ze met dit idee om een emmer met chloorwater voor de ingang van het ziekenhuis te plaatsen, zodat iedereen de handen moet wassen bij binnenkomst. Het kraantje is van plastic (chloorbestendig), maar ik ben al een weddenschap begonnen om te zien hoe lang de Haitianen nodig hebben om dit kraantje stuk te draaien. Ik zeg 2 dagen, de wachter Jal zegt een week........ we wachten af. Tot die tijd weten we dat cholera en chloor niet samen gaan.
25 november 2010
met de ezel weer naar huis

Je kunt niet ziek zijn in Haiti. Het werk blijft liggen en je raakt achter op schema. Vanmorgen van het infuus af en begonnen met werken. Eerst de chirurgische patienten van gisteren, daarna de geplande operaties van vandaag. Langzaamaan krijg ik meer energie. Dr Michael deed het spreekuur in de kliniek. Mensen komen per bed als ze ernstig ziek zijn............ en ze gaan per ezel terug naar huis. Ook het bed gaat op de ezel.
24 november 2010
...

Sinds gisteren ziek. Diarree, misselijk, maar volgens mij geen cholera. Wel waterdun maar geen rijstwater kleur. Na 20 keer diarree bedacht ik me dat ik dit vochtverlies niet kan aanvullen met drinken, dus Emanette gevraagd om me een infuus te geven. Ik voelde me meteen al een stuk beter na een liter vocht. Op het zelfde moment zit heel Passe Catabois op de stoep om te vragen hoe het gaat. Heeft dokter Anne-Marie cholera???? Nee dus, gewoon oververmoeidheid en een tropische diarree. Op de foto Emanette, een meisje van 19 jaar met een hart van goud.
23 november 2010
Artsen zonder grenzen


Gisteren kregen we een bezoek van Artsen zonder Grenzen. Ze waren onder de indruk van het aantal gevallen van cholera en de ernst ervan. Tot nu toe sterft 25%. Dit zou 1% moeten zijn. Mensen komen te laat, of komen van ver maar ik besef ook dat we niet de juiste infusie vloeistoffen hebben. Ringer moeten we hebben en die is nu juist moeilijk te krijgen. En dan opeens zie ik een oud-patientje terug die voor ondervoeding en TB was opgenomen een aantal maanden geleden. Kijk zelf naar het resultaat en voor een klein moment kan ik de cholera even vergeten.
22 november 2010
18 november 2010
zo moe.........


De hele nacht en de hele dag bezig met cholera. Meer en meer mensen komen met cholera. Ik begreep van een AIDS patiente dat het grote ziekenhuis in La Pointe zelfs het AIDS-programma tijdelijk aan de kant heeft gezet om hulp te kunnen bieden aan cholera patienten. Vandaag waren het bijna alleen maar jonge kinderen. Soms zijn ze al zo ver heen dat ze niet eens merken dat ik een infuus prik. Op de foto een bot infuus en een infuus in een halsader. Vanavond neemt dr. Michael de dienst over. Kan ik eindelijk weer eens thuis slapen....
17 november 2010
Bezoek Medical Teams International

Ik kreeg onverwachts een bezoek van dit team dat ook al in St Marc had gewerkt tijdens de uitbraak van cholera. Ik hoorde een aantal verontrustende feiten, zoals: het hoogtepunt is nog niet bereikt, cholera zal altijd in Haiti blijven en niet uitgeroeid kunnen worden, alle water-systemen in Haiti zijn besmet (hoe kan dat?). Ik krijg het akelige gevoel dat met opzet cholera in het water is gebracht. Ik kan me niet voorstellen dat iemand een bevolking zoals die van Haiti zo haat om dit te doen. Het team laat helikopters naar Haiti komen met Ringer lactaat, een infusie vloeistof die het meest effectief is bij cholera. Ze beloofden me om ook een deel naar Passe Catabois te sturen............
16 november 2010
Infuus vloeistoffen
Vandaag ben ik naar Port de Paix gegaan om infuus vloeistoffen te kopen.
Nadat ik 1000 dollar had betaald en de vrouw achter de balie (welke balie?) me de rekening gaf, zei ze waarom ik niet met de directeur van het Departement van Gezondheid afspraken had gemaakt. Dan zou ik namelijk gratis de vloeistoffen kunnen krijgen. Deze man gebeld, ik mocht komen. Bij aankomst een uur gewacht. Een Franse man van Unicef zag me zitten wachten en bemoeide zich ermee. Het balletje begon te rollen, ik werd naar het Departement van Landbouw gestuurd (aan de andere kant van de stad) want daar zou dr. Beaugé zijn voor een vergadering. Door de stad gereden, maar bij aankomst bleek de dokter alweer weg te zijn. Uiteindelijk hem ontmoet bij de plek waar ik eerst was, hij keek me aan, glimlachte en zette zijn handtekening op het papier van levering. Dus met een auto vol dozen met infuus vloeistoffen UIT NEDERLAND terug naar Passe Catabois.
Nadat ik 1000 dollar had betaald en de vrouw achter de balie (welke balie?) me de rekening gaf, zei ze waarom ik niet met de directeur van het Departement van Gezondheid afspraken had gemaakt. Dan zou ik namelijk gratis de vloeistoffen kunnen krijgen. Deze man gebeld, ik mocht komen. Bij aankomst een uur gewacht. Een Franse man van Unicef zag me zitten wachten en bemoeide zich ermee. Het balletje begon te rollen, ik werd naar het Departement van Landbouw gestuurd (aan de andere kant van de stad) want daar zou dr. Beaugé zijn voor een vergadering. Door de stad gereden, maar bij aankomst bleek de dokter alweer weg te zijn. Uiteindelijk hem ontmoet bij de plek waar ik eerst was, hij keek me aan, glimlachte en zette zijn handtekening op het papier van levering. Dus met een auto vol dozen met infuus vloeistoffen UIT NEDERLAND terug naar Passe Catabois.
15 november 2010
14 november 2010
13 november 2010
hoe lang nog?

We zijn allemaal moe. Ik moet nog een hele week dienst draaien en dan neemt Dr Michael het weer over, maar ik ben al zo moe. Vannacht slaap ik in de operatiekamer van het ziekenhuis. Het op en neer gaan van huis, ziekenhuis en kliniek wordt me te veel. Dichter bij de patienten werkt prettiger. Het is trouwens koud 's nachts. ik schat ongeveer 20 graden, maar voor hier is dat echt koud. Dikke truien aandoen!!!
Op de foto een vrouw met een grappig T-shirt. Ze heeft geen flauw idee wat er op haar shirt staat. I'm a keeper. Zoiets als "mij kunnen ze houden". Zulk soort dingen zijn als een hart onder de riem.
12 november 2010
Cholera en de andere kant ervan...


Gisteravond, vannacht en vanmorgen: mensen blijven toestromen met cholera. Met name jonge kinderen zijn de dupe. Veel overlijden. Ze hebben gezwommen in de rivier en waarschijnlijk besmet water in hun mond gekregen. Wat opvalt is dat slachtoffers nu uit de hele regio komen en niet meer uit een dorpje her en der. Infuuspalen, infuuszakken, ze zijn niet meer weg te denken. Deze week zag ik verschillende mensen een oude infuusfles gebruiken als beker en de infuuspaal werd gebruikt om ondergoed te laten drogen.........
11 november 2010
Even geld wisselen
Gisteren vroeg het artsen echtpaar of ik geld voor hen wilde wisselen in Port de Paix. Geen probleem, maar de modder en regen zorgden ervoor dat ik pas een dag later weer thuis aankwam. De wachter van het ziekenhuis belde me op toen ik onderweg was. Ik moest snel komen, want meerdere mensen waren al overleden en verschillende nieuwe gevallen kwamen alweer binnen. Binnen Haiti worden er per telefoon berichtjes verstuurd die over cholera gaan. Maar de meesten zijn cynisch, zoals: je kunt beter AIDS hebben dan cholera. Of: hoe je de telefoon moet wassen om geen cholera te krijgen....
9 november 2010

Vandaag weer 2 nieuwe gevallen van cholera. Een jongetje van 3 jaar die bijna dood binnen kwam maar na een liter vloeistof per infuus weer wat bij kwam. Daarna een oudere vrouw per bed / ambulance door de modder en de regen heen. Ook zij lijkt het goed te doen. Afgelopen zaterdag had dr. Michael een meisje waar geen ader bij te vinden was om een infuus te geven. Per telefoon (ik was in Port de Paix) gaf ik hem richtlijnen hoe hij een dikke naald in het bot (beenmerg) kan steken. Het meisje heeft cholera overleeft dankzij deze moedige daad van Michael om een botinfuus in te brengen onder begeleiding per telefoon. De vrouw op de foto is na 4 uur diarree en overgeven aan cholera overleden en liet 3 kinderen achter............
8 november 2010
relaxen


Afgelopen vrijdag ben ik naar een vriendin in Port de Paix gegaan. Dr. Michael nam de dienst over. Met de auto vol oud-patienten reden we door de regen naar de grote stad. Onderweg blokkeerde een vrachtwagen de weg kompleet.De modder was zo glad als ijzel en veroorzaakte veel problemen. Zelfs een ezel kon er niet meer langs. Na 3 uur wachten lukte het om er langs te komen. Nog geen kilometer verder op was er een 2e vrachtwagen die de weg blokkeerde. Onze auto neergezet en vervolgens te voet naar het eerst volgende dorp gegaan. Aldaar 4 motors gehuurd om verder te gaan. Na 7 uur reizen voor 24 kilometer kwamen we aan. Heerlijk uitgerust in het weekend om er vervolgens zondagavond weer tegen aan te gaan met een moeilijke keizersnede van een baby met een waterhoofd. Zo groot als een volwassen hoofd. Hoe eruit krijgen? Een gaatje prikken in het hoofd van de baby, 3 liter vocht eruit laten lopen en vervolgens werd het meisje geboren om vervolgens te overlijden...
4 november 2010
...
Tot nu toe 4 doden. 2 kinderen en 2 volwassenen. Mensen in Passe Catabois en omgeving beginnen onrustig te worden. Ik heb alle 4 de doden met de auto naar hun huis gebracht. Soms is er zelfs geen weg te vinden, alleen maar doornstruiken en een ezelspad. Nu net zie ik een 4 jarig jongetje voor mijn ogen slecht worden en overlijden. De 5e vandaag. De Haitianen en wij zullen deze tijd nooit vergeten.
3 november 2010
Sterfgevallen
Vandaag zijn 3 patienten overleden aan cholera. Een vader met zijn zwangere dochter van 17 jaar en een moeder van 3 kleine kinderen. Wat me opvalt is dat mensen gillen van de spierkrampen in de benen en oud bloed opspugen. Na het overlijden bewegen de benen nog voor een langere tijd hetgeen allerlei wilde verhalen veroorzaakt onder de nabestaanden. Het is half 2 's nachts en ik heb al 4 nachten niet geslapen. Het hele cholera gebeuren wordt een nachtmerrie. Sommige patienten reageren goed op infuus behandeling. Bij anderen lijkt het helemaal geen effekt te hebben. Iedereen is onzeker en ongerust.
2 november 2010
nog steeds cholera

Vannacht in de kliniek gebleven. Geslapen op een onderzoeksbank (hard!) en toen vanmorgen de vrouw het beter leek te doen, kreeg haar man cholera. Het ene moment zijn we nog aan het praten, het andere moment ligt hij doodziek op het bed............van zijn vrouw want ik had geen ander bed meer over. Heel merkwaardig hoe sterke mannen binnen een korte tijd zo doodziek kunnen worden.
1 november 2010
Saai?
Vandaag onze eerste vrouw met cholera. Om 5 uur 's middags diarree en overgeven. En 2uur later, om 7 uur 's avonds al bijna dood. Ik zal waarschijnlijk de hele nacht bezig zijn met infusen wisselen. Dan hoor ik zo tussen door dat het water in Passe Catabois voor 2 dagen zal worden afgesloten om te behandelen voor cholera. De vrouw van de dominee heeft een handeltje bedacht zoals zo veel mensen in Haiti. Antibiotica slikken voordat je cholera krijgt. Werkt dus niet, maar je hebt wel een financieel voordeel met deze handel. En bijna iedereen trapt erin. Ik zou het dolgraag aan de grote klok willen hangen, maar houd discreet mijn mond dicht. Ik buig me over het volgende probleem. Hoe kan ik een watervoorraad nog zo snel creeeren? Uiteindelijk heb ik die rode bekende plastik bakken voor scherp afval gevonden en die allemaal gevuld met water. Morgen is het operatie dag, net als woensdag en donderdag en dan heb ik toch echt water nodig. Het steriliseren van instrumenten laat op zich wachten omdat ik niet de gasfles alleen kan verwisselen. Het ding is loodzwaar en de man die me kan helpen bij het opsporen van gaslekkages is sinds vorige week ziek. Dus de voorraad instrumenten om te opereren wordt minder. Daarnaast hoorde ik vanmorgen dat er ook nog eens een orkaan richting Haiti kan komen. Zo zie je maar, het is hier nooit saai!
Abonneren op:
Posts (Atom)