klapband

In Port de Paix gasflessen gehaald en bagage opgehaald voor een team. Onderweg bovenop een berg hoorden we een grote knal. De band was gescheurd en het reserve wiel was weer lek. De band werd onderaan de berg gemaakt en toen moesten 3 mannen de band weer op de berg zien te krijgen, want daar stond de auto: topsport! 4 uur later kwamen we in Passe Catabois aan. Onderweg hield Petra een plato met eieren vast. Die hebben het allemaal gehaald!!

Weer nieuwe gevallen van cholera. De temperatuur is ongeveer 20 graden en voelt koud aan. Als cholera patienten infusen krijgen dan zijn deze zakken meestal koud. Petra kwam met het idee om ze in de zon te leggen. Dus op de motorkap van de auto in het zonnetje. Foto lukt niet...

Gisteren de hele dag regen en daardoor ook geen internet verbinding. Mijn dochters beginnen te wennen aan Haiti. Het creools komt terug en ze helpen vrolijk mee in het ziekenhuis en in de kliniek. Ik ben bang dat door de regen er meer cholera patienten zullen komen, maar tot nu toe nog niet.... Op de foto Anne-Rose (7) die een baby voedt.

De nachten zijn weer zwaar. Baby's die flesvoeding krijgen, mensen met cholera die infusen nodig hebben. Samen met Petra proberen we hulp te bieden maar we zijn allebei erg moe. Mijn dochters (nu officieel geadopteerd na 8 jaar) helpen ons overdag, alhoewel er een strikte regel is dat zij absoluut niet bij de cholera afdeling mogen komen.

kerst 2010

Mijn 3 dochters zijn weer thuis gekomen!!
De nacht was druk met de verzorging van cholera patienten. Overdag wordt de hulp o.a. gegeven door Lisa, Anne-Rose en Miriam. Op de foto geven ze een baby melk.
In Passe Catabois wordt niets aan kerst gedaan, maar met de meiden is het een feest.

kerst?

Volgens mij is het bijna kerst, maar daar merken we hier helemaal niets van. De regen is gestopt waardoor we minder gevallen van cholera krijgen. En de mensen die nog zijn opgenomen met cholera zijn allemaal van het infuus af!! Morgen komen mijn 3 dochters terug naar Passe Catabois na een verblijf van bijna een jaar Nederland.
Op de foto een beeld van de modder.......

modder modder modder

Petra en ik zijn naar Port de Paix gegaan om infuus zakken te halen. De modder maakte het een groot avontuur. Morgen meer. Weinig stroom.

Met regen komt cholera

We zitten barstens vol! We komen bedden tekort. Vannacht naar de kliniek gereden om bedden te halen. Cholera vanuit alle zônes. Jong en oud. Man en vrouw. We komen weer Ringer tekort en hopen morgen door de modder naar Port de Paix te kunnen rijden om deze infuus vloeistoffen te halen. Petra zit er meteen midden in. We slapen ieder op een matras in het ziekenhuis. We herkennen nu de geur van cholera zeer goed en zullen dat nooit meer vergeten.

foto's Port-au-Prince

Petra bij het tankstation. In de hele stad geen benzine meer te krijgen, alleen diesel.

Paleis na de aardbeving.

Tentenkampen.

Dokter Petra

Daar is ze dan! Mijn vriendin Petra. Samen in Port au Prince op een terrasje. Even geen cholera...

Regen en vliegen

Uiteindelijk ben ik in Port au Prince aangekomen. Door een toeval ging ik vanmorgen langs het vliegveld in Port de Paix om te vragen of ze met regen vliegen. Bleek er maar 1 vlucht te zijn en wij met ons drieen konden er nog net bij.......dus goed aangekomen in Port au Prince.

Port au Prince

Ik ga vandaag naar Port de Paix met Dr Michael en Esther. Morgen vliegen we naar Port au Prince. Zij zullen voor een bepaalde tijd in Duitsland en Nederland verblijven. Tegelijkertijd haal ik Dr Petra in Port au Prince op. Het regent enorm en daarom vertrekken we vandaag al. Emanette neemt voor mij waar. Het Duitse film team is al vertrokken. Hun werk zal 13 januari 2011 worden uitgezonden. Voor mensen die het nog niet weten, ik ben van haarkleur veranderd (zie foto). Doordat ik veel in het ziekenhuis werk, heeft mijn telefoon geen signaal en dus ben ik slecht te bereiken. Excuses!

WDR televisie team

Het werk deze week is anders dan anders. Door de regen zien we meer cholera patienten en minder zwangeren. Maar daarnaast werken we met een camera team vlak bij de patienten. Even wennen, maar op een gegeven moment zie je dat niet meer. Op de foto dr. Michael die zich ontfermt over een cholera patient.

popcorn

Vandaag regen en daardoor meer gevallen met cholera. Voor het eerst zie ik een marktvrouw het ziekenhuis binnen komen om popcorn te verkopen aan de patienten en hun familie. Prachtig!

baby baby baby

Kennelijk willen bijna alle baby's vandaag geboren worden.
De hele dag en nacht gaat het door met de bevallingen. De meisje / jongen score is 50%-50%. Vele vrouwen die in het ziekenhuis zijn om patienten te verzorgen helpen me met de bevallingen. Ze hebben allemaal een eigen mening, maar samen hebben we ook erg veel plezier. Na cholera komen baby's................

chloor

Van de week overleed een jongetje aan cholera. Vanavond is zijn broertje overleden. Jal (wachter van het ziekenhuis, een man met een hart van goud) belde me om te helpen met wassen. Ik belde vervolgens het Duitse film team om te vragen of ze dit ook op de film wilden hebben. Liever niet van mijn kant gezien, maar toch maar vragen. Nadat ik het kindje gewassen had met chloor, watten gestopt in elke opening en in de bodybag had gedaan zei de camera man dat het fout was gegaan met filmen. Of ik het overnieuw wilde doen. Ik ging akkoord maar dan niet waar de familie bij is. In een aparte kamer de rits van de bodybag weer open geknipt en opnieuw het kindje behandeld. De filmwereld is niet mijn wereld.............

Vandaag komt er een Duits film team voor een week op bezoek. Het is niet de eerste keer dat ze komen filmen; ze volgen Esther en Michael. (uitzending is op 12 januari 2011, de dag van de aardbeving). Ik ben na het spreekuur vanmorgen begonnen met het zoeken van een naald in de hand van een jonge vrouw. Na meer dan een uur zoeken heb ik het opgegeven. De middag was vol chirurgische ingrepen en daarna een aantal barende vrouwen........die nog niet bevallen zijn. Michael blijft in het ziekenhuis slapen met het filmteam om opnames te maken van de bevallingen.

Bij terugkomst van een weekendje weg ligt het ziekenhuis al weer vol met met name kinderen met cholera. Binnen een uur overlijdt een jongetje van 1 jaar. Zijn lichaam moest ik met chloor wassen en alle openingen met watten dicht stoppen. Erg akelig om dat ook in de mond te doen, maar als ik het niet doe, wie dan wel. Daarna het lichaampje in een bodybag, een plastic hoes met een rits; plaatsen en wachten op de lokale overheid wat er verder moet gebeuren. Die zijn nog in vergadering hier over...........dus grootvader heeft het kindje meegenomen naar huis om te begraven.

Citroen tegen misselijkheid

Vandaag meer nieuwe tuberculose patienten waaronder een 7 jarig meisje. Daarnaast heb ik maar een ernstige cholera patiente gezien. Na een maand hard werken is de rust wedergekeerd. Ik ga van het weekend naar 2 vriendinnen in Port de Paix: ontspannen, lekker eten, slapen. Dr Michael neemt de dienst over. Op de foto een 18 jarige vrouw die een citroentje (limoen) in haar neus heeft gestopt tegen de misselijkheid. Wat een heerlijke gewoonten hebben ze in Haiti!

Einde cholera.

Wat een omslag. Ik zie weinig mensen met cholera. De tuberculose en de bevallingen komen er voor in de plaats, maar ALLES is beter dan cholera. Ik had net een bevalling van een jongetje en toen ik dacht dat de placenta moest komen bleek er nog een piep klein meisje in de buik van moeder te zijn. Met een vacuum op de billen eruit gekregen zonder problemen. Het meisje op de foto is het half zusje van mijn eerste dochter Lisa. De moeder van Lisa staat ook op de foto, een vrouw met een psychiatrische achtergrond die helaas haar lichaam gebruikt bij mannen om aan eten te komen, ondanks financiele steun van mij...