Maandagochtend

De ochtend begon minder goed vandaag. Een man met een darm-perforatie die meteen onder het mes moest. En dat op de toch al zeer drukke maandag-kliniekdag. Met Esther (operatie assistente) en Jojanneke (anesthesie) hebben we 3 uur flink doorgewerkt en we denken achteraf dat het goed gelukt is. Daarna nog het spreekuur en vervolgens engelse les voor de Haitanen in Passe Catabois. Ik ben doodop en ga vroeg naar bed...

Cholera en bevallingen

Ik weet niet waarom er nu weer een opleving is van het aantal cholera patienten. De hele nacht druk met cholera en bevallingen. Gelukkig heeft Jojanneke me overdag een aantal uurtjes laten slapen. Dr. Michael en Esther zijn weer terug in Passe Catabois. De meiden voelen zich weer helemaal thuis hier. Op de foto is Lisa op de ezel.

Weekend!

Internet doet het af en toe. We zien weer wat meer cholera patienten, maar de hele ernstige gevallen blijven uit. Het gewone operatie schema is weer in volle gang. Deze worden nu allemaal in de nieuwe operatie kamer gedaan met goede verlichting, airconditioning en veel werkruimte. Met Jojanneke als anesthesioloog is het een groot plezier om lang in de operatiezaal te zijn. Af en toe komt een van de kleine bruine meisjes meekijken.....

en dan...

Als we patienten door verwijzen naar Port de Paix, dan weet ik niet altijd hoe het met hen afloopt. Zo ook deze jongen. Hij zag eruit als een jongen met een bloedgehalte van 0. We hebben hem weggebracht met de auto voor bloedtransfusie, telefoon nummers uitgewisseld en daarna niets meer vernomen. Tot.......vandaag. Er staat een gezonde jongeman voor me en ik herken hem niet meer totdat hij zegt dat hij Alfredo heet. Van het graf naar 2 benen op de grond!

Voorliggende navelstreng

Op zondag kreeg een jonge vrouw weeen. Het bleek een voorliggende navelstreng te zijn dus ik heb mijn vingers in de vrouw gehouden om te voorkomen dat de navelstreng niet voor de baby eruit zou komen (dit overleefd het kind namelijk niet). Jojanneke heeft het na een uur van me overgenomen (familie regelde ondertussen het transport) en is met openbaar vervoer in deze ongemakkelijke houding naar La Pointe gereden om aldaar een keizersnede te laten doen van een tweeling: een meisje en een jongen. Tropengeneeskunde is nooit saai. Op de foto Jojanneke, Emanette en Finelia tijdens een operatie.

Een team met Amerikaanse en Russische leden zijn met de voorjaars-schoonmaak bezig. Alles pakken zij aan. Van douches schrobben tot medicijnen sorteren. Soms kan ik even iets helemaal niet meer vinden, maar het team maakt me wegwijs. Cholera-gevallen komen binnen druppelen, maar zijn na een paar infusen al weer op de been.

Eindelijk weer nieuws

Sinds zaterdag geen internet verbinding. Ik stond net op het punt om naar Port de Paix te gaan. Wat is er allemaal gebeurd. Afgelopen nacht was de eerste nacht dat er geen cholera patienten waren. Wat een rust! Het chirurgische programma is weer in volle vaart begonnen. Jojanneke doet de anesthesie en dat geeft me meer vrijheid om te opereren. Anne-Rose (8) was gisteren door de juf op school 3x geslagen met een stroomkabel. De juf lachtte ons gewoon uit toen we haar vroegen dat niet meer te doen. President Aristide heeft een wet gemaakt dat er niet meer geslagen mocht worden op school, nou niemand die zich daar aan houdt. Ik begrijp van Lisa dat de internet verbinding weer raar doet.......snell versturen.

team

Sinds een aantal dagen hebben we een Amerikaans team in ons midden. Ongeveer 15 "blanken" helpen ons met het verder afbouwen van het ziekenhuis (waterleiding, electriciteit, patientenzorg waarbij ook de nachten!!). Ze blijven voor 2 weken.

met de meiden naar Port de Paix

Ik vertrok met 2 motors en 4 vrouwen ( 3 dochters en ik) naar Port de Paix om Jojanneke, de nieuwe verpleegkundige uit Bonaire, op te halen. Haar vlucht was veranderd en ze kon niet die dag komen, maar we hadden toch een leuke dag samen. Bij terugkomst 3 moeilijke bevallingen, waarbij ik 2 maal mond-op-mond beademing moest doen (jakkes) omdat ik de baby-blaasbalg niet bij me had. Moeders en baby's maken het goed. Mijn mond met water en zeep gewassen......

Onder de douche

Terwijl ik onder de douche sta bij het ziekenhuis, ontmoet ik een patiente die ik de dag ervoor opgenomen had wegens zeer hoge bloeddruk (200/150) bij 9 maanden zwangerschap. Ze vertelt me dat ze bloed verliest. U begrijpt dat het douchen niet lang duurde. Mevrouw aan het magnesium infuus gelegd en de zwangerschap verder ingeleidt. Uiteindelijk werd een gezonde jongen geboren met een moeder waarvan de bloeddruk naar normaal kelderde. Er is nog een gevaar voor haar gezondheid gedurende 2 dagen, maar so far so good.

een ouderwetse maandag

Vele vele mensen kwamen vandaag naar de kliniek voor het spreekuur. Tegelijkertijd had ik een cholera patient in het andere gebouw waarbij regelmatig het infuus verwisseld moest worden, dus met de motor heen en weer rijden......op een gegeven moment heb je het dan helemaal gehad en is alle energie weg. De 3 dochters gingen vandaag voor het eerst weer naar een Haitiaanse school. Miriam (7 jaar) zegt na afloop. Mam je hebt gelijk, de school is echt "agrikol". (of te wel onderontwikkeld).
Petra weet precies wat ik bedoel, hè Peet.

Ik probeer al een aantal dagen op het internet te komen. Dokter Petra is weer terug naar Nederland. Ik zal haar missen (doe ik nu al). Samen op een matras in het ziekenhuis slapen, samen langs de patienten lopen, cholera bestrijden etc.
Op dit moment hebben we maar 2 cholera patienten. Gisteren zag ik Dr Vilton uit LaPointe. Ook zij ervaart dat de cholera afneemt. Ik hoop dat dit zo blijft. Dan kunnen we de chirurgie weer opstarten.

Afgelopen nacht weinig geslapen. 3 oudere dames met cholera hebben ons flink bezig gehouden. Vandaag viert Anne-Rose haar 8e verjaardag omdat Petra en ik morgen al naar Port de Paix gaan wegens het vertrek van Petra. Anne-Rose kreeg een fiets voor haar verjaardag.

Gisteren komt er op een bed gedragen een 19 jarige jonge moeder met eclampsie / wangerschaps vergiftiging met epileptische aanvallen. Ik had haar door gestuurd naar het ziekenhuis in de grote stad, maar ze hadden geen geld voor een taptap (pick-up auto). Onze auto is sinds een aantal dagen stuk. Ik heb een taptap gehuurd voor $500 haitiaanse dollar en ben meegegaan naar het ziekenhuis. Vlak voor de rivier stapte de chauffeur boos uit de auto en begon te schelden dat 500 niet genoeg is. Ik werd ook boos en zei hem dat we allemaal zouden uitstappen zonder te betalen en maakte een gebaar waarna iedereen opstond. De chauffeur kalmeerde en bracht ons naar het ziekenhuis alwaar de vrouw werd opgenomen. Druk uitoefenen werkt soms wel....Tot nu toe heeft zij nog steeds aanvallen....

zondag

Vandaag een gevarieerde dag.
Een bevalling met een gezonde baby, een hoogzwangere vrouw met zwangerschap vergiftiging die we moesten doorsturen naar de grote stad, nieuwe cholera patientjes, een vrouw die onwel werd in de kerk. Gisteravond laat ben ik met de motor naar een hut gereden waar een oudere man was overleden aan cholera. Ik zei de familie niet aan het lichaam te komen, maar helaas.......ze hebben niet geluisterd. Hen met chloor laten wassen. Ik heb het lijk met chloor gewassen, de watten weer gestopt in elke opening (ik haat dat) en de man in een body bag gedragen (hoe kan zo'n magere man zo zwaar zijn?). De familie gezegd dat ze de zak niet meer open mochten maken, maar of ze luisteren?

EEN GEZOND 2010 TOEGEWENST AAN IEDEREEN!!!

Beloofde foto's:
modder, infuuszakken in de zon, meiden geven de fles.