Hollandse tas

Midden tussen de Haitianen. Zo leven en werken we hier. En dan opeens zie je dit, zoals op de foto. Eerst krijg je het gevoel dat er iets niet klopt in het plaatje. Ik kijk nog eens en begin te lachen. Dan vraag ik de jonge vrouw of ik er een foto van mag maken..... die prompt denkt dat ik niet goed bij mijn hoofd ben om een foto van een tas te maken.

Stof weg?

Afgelopen week een moeizame internetverbinding. Maar het goede nieuws is dat we regen hadden, dus de stof is nu stukken minder. Op de foto is te zien wat een stofwolken we hadden en is beter te begrijpen hoe ver stof kan doordringen in huizen, klinieken, winkels etc. Ik ben nu in de stad Port de Paix en heb eindelijk een goede toegang tot het internet. Gisteren is een dierbare patiente van ons overleden. Zij had AIDS en TBC, maar we hadden allemaal de hoop dat ze uit dit diepe dal zou kunnen komen. Ondanks dat de Haitianen niet makkelijk hun tranen laten vloeien, heb ik dat dus wel gedaan. Misschien ben ik toch minder Haitiaans dan ik dacht?

De auto heeft een lekke pakking, maar als we bijvullen met olie dan kunnen we er nog mee rijden. Het heeft meerdere malen "geregend", een paar druppels en dan zijn de donkere wolken weer weg. Ondertussen stijgt de temperatuur en het stof zit tot in mijn oren. Nu net is een 17 jarig meisje bevallen. Het kindje was al overleden in de baarmoeder, waarschijnlijk door een te hoge bloeddruk. Het meisje reageerde met huilen, iets wat we niet echt gewend zijn van de harde Haitiaanse vrouwen.

vlaggendag

Jour de drapeau. Een nationale vrije dag, behalve voor de kliniek..... maar nadat het spreekuur klaar was zijn Jo Anne en ik met 3 Haitiaanse vrouwen naar de stad gegaan. Jo Anna reed, ook door de rivieren!, en we hebben met z'n allen heerlijk in een restaurant gegeten. Op de terugweg begon het stuur "raar" te doen en nu net zie ik dat er olie lekt. Morgen wil Jo Anne naar La Pointe gaan met Esther en een aantal patienten.... ik laat er iemand naar kijken maar ik vrees dat we een tap-tap moeten huren. Ik zet een kop koffie, check de ketel of er geen kakkelak in zit, kook het water en giet dat bij de koffiepoeder. Plop hoor ik, toch een grote kakkelak in mijn koffie. Een goed begin is het halve werk!

amputatie

Vandaag hebben wij, 4 Hollandse vrouwen en 2 Haitiaanse vrouwen, een amputatie gedaan voor een oudere man met veel pijn en een verrot been. De stank was niet te houden…. Maar we zijn allemaal wel erg blij dat hij nu van de pijn af is.

President Sweet Micky

Vandaag hebben we een nieuwe president. Naar mijn mening is er hoop, maar we wachten af. Nu net een gesprek achter de rug met een 31 jarige moeder van 3 kinderen. HIV positief en haar hoop is helemaal weg. Ze vertrouwde haar man maar nu valt haar hele leven in duigen. Ze wil er zelf een einde aanmaken... Verder hebben we een 6 maanden oude tweeling die na een maand nog precies hetzelfde is. Ondervoed en wil niet groeien. Op de foto Jacqueline met een van de meisjes.

Hitte en spanningen

Het leven in Passe Catabois is op het moment een beetje moeilijk. Veel patienten ziek, meerdere met onbegrijpelijk ziekten. 3 suikerziekte patienten met een enorm hoog glucose gehalte in het bloed. Ik merk dat we allemaal een beetje uitgeput raken. Maar waar haal je nieuwe energie vandaan?

AIDS

Afgelopen vrijdag met een auto vol AIDS en TB patienten naar het ziekenhuis in La Pointe gereden. Meer dan 5 uur moeten wachten op de dokter.... We kwamen met AZT remmers terug voor alle patienten, daar waren we erg blij mee! Jo Anne reed op de terugweg naar Passe Catabois. Geslaagde rit!

Mais

We zitten aardig vol met bedden. Gelukkig hebben we een soort reserve kamer. Een container omgebouwd tot patiëntenkamer. Bijnaam “pipo wagen”. Vandaag hadden we 2 kinderen met ieder een maiskorrel in het oor. De een moest zelfs onder narcodse geholpen worden zo pijnlijk was zijn oor. Zijn moeder bleek er al in geprikt te hebben…………

Odette

Odette. De jonge vrouw die al eens eerder op de weblog is verschenen. HIV en TB, maar in zo’n ver gevorderd stadium dat behandeling niet meer werkt. Vandaag hebben we haar aan de zuurstof gelegd. Nu kon ze eindelijk slapen, na een week rechtop zitten op bed. Dus vandaag hadden we een medium-intensive-care afdeling gecreëerd.

Regen??

Grote donkere wolken hangen over Passe Catabois. Zou het dan toch eindelijk gaan regenen? Op dit moment hebben we een grootmoeder, moeder en dochter opgenomen met cholera. Sommige mensn begrijpen niet hoe we cholera kunnen oplopen en wat er aan te doen is. In de stad neemt het aantal af, hier zien we dat nog niet..........

weekend

De engelse les in Port de Paix verliep zeer goed. De meeste studenten hadden nu een t-shirt aan met English Course erop bedrukt. Ze zijn enthousiast om te leren. Verder staat er een droge harde wind. Stof zit overal. Het is dat ik geen koelkast heb maar anders zou ik daar ook stof in vinden.