
31 mei 2012
departement van volksgezondheid

30 mei 2012
ontwikkelingen
Jacqueline is voor een aantal maanden naar Nederland. Joanne is weer terug in Haiti. En ik zit weer in de nacht met 7 nieuwe cholera patienten. Allemaal vanuit het zelfde gebied en nog steeds begrijpen ze niet wat wel en wat niet kan bij cholera. Dus ik heb een jongeman aangesteld als wachter bij de kamers. Niemand mag erin zonder polsbandje. Vraagt de man in kwestie: als er bezoek komt, mogen die dan ook naar binnen...............we zitten hier in een onderontwikkeld gebied en eigenlijk heb ik na al die jaren geen hoop meer dat de toekomst beter zal worden. Mensen zijn gewoonweg te ver achter om goed te kunnen ontwikkelen. Pessimistisch? Realiteit? De tijd zal het leren.
28 mei 2012
F75 melk

En dit was het gezicht van Sandrina vanmorgen toen ik haar spelenderwijs een zak F75 melk toe "gooide": een enorme glimlach die het hele ziekenhuis deed stralen. Ongelooflijk wat een kinderlach kan doen.
27 mei 2012
vier op een rij

24 mei 2012
23 mei 2012
35 zonen en dochters?

Ondervoeding 15 jarige

22 mei 2012
Teennagel
Vandaag was ik de eerste patient op de operatielijst. Ik had namelijk mijn teennagel bezeerd door met de nagel achter een draad te blijven hangen afgelopen zondag. Zowel Esther als Jacqueline hadden de moed om de nagel er af te halen. Alledrie hebben we wel staan zweten, maar ik voelde me stukken beter erna.
21 mei 2012
nieuwe hond
Ik heb een nieuwe hond Fafa. Zeer waaks, laat geen patienten toe op privé terrein en zelfs toen dokter Michael me riep voor een stuitbevalling, werd de hond boos en begon te grommen. Oeps, hij moet nog even leren wie wel en wie niet mag passeren. Hij is trouwens helemaal weg van dochters Lisa, Anne-Rose en Miriam. De stuitbevalling verliep zonder problemen voor moeder en kind. Een keizersnede was niet de ideale oplossing wegens een bloedgehalte van 2.5 (na bloedtransfusie 3.7). Gelukkig verliep de "gewone" bevalling goed.
20 mei 2012
Hond
Gisteren is mijn hond overleden. Zijn ketting bleef achter de trap haken, hij viel en brak zijn nek. Voor Haitianen is dit verdriet moeilijk te begrijpen want het is maar een hond. Ik vind dat honden soms nog trouwer zijn dan mensen...........sorry.
17 mei 2012
ruptuur
Het is bijna middernacht en alle blanke mensen hier zijn nog wakker. Marjolein en Nadine passen op Levi, zodat Esther, Michael, Jacqueline en ik samen een operatie kunnen doen. Het gaat om een zwangere vrouw met een gescheurde baarmoeder. Baby was al dood bij binnenkomst en de kans was groot dat de vrouw ook zou overlijden. Maar de vrouw was helder, had een goede bloeddruk, een rustige pols, dus haar situatie was stabiel. Tijdens de operatie zagen we als eerste de handjes van de baby buiten de baarmoeder; er was inderdaad een grote scheur in de baarmoederwand. De scheur werd gehecht en de moeder leeft! Een groot wonder.
16 mei 2012
Baby

Dochter Lisa (10) helpt me in het ziekenhuis. Zij geeft een te vroeggeboren baby de fles.
Een geboren moeder!
15 mei 2012
Een wonderlijk iets.
Er komt een vrouw uit het dorp op het spreekuur. Ik vraag haar waarom zij geen kinderen meer krijgt want anders zie ik toch wel elke 2 jaar een baby. Nou, zegt ze, mijn man is aan de pil. En warempel, hij slikt elke dag de anticonceptie pil, maar wat ik niet begrijp is: wie verkoopt hem dat en waarom wordt zijn vrouw echt niet meer zwanger..............
14 mei 2012
Slapen

En zo slapen mensen met cholera: met de ogen half open. Door de extreme uitdroging worden de ogen zo hol dat de oogleden niet meer dicht kunnen tijdens het slapen. Voor de Haitianen een teken van overlijden. Voor ons een teken om meer infusen te geven.
77 flessen
De oude vrouw die zaterdag werd opgenomen met cholera leeft nog. Ondanks vele liters diarree heeft ze het tot nu toe gered. Infuus fles nummer 77 hangt er aan. Ze lijkt stabiel.
12 mei 2012
Vieze voeten
Ik sta naast het bed van een oudere vrouw met cholera. Ik heb haar 2 infusen gegeven waar flessen nummer 19 en 20 aanhangen. Terwijl ik een fles omwissel, voel ik water over mijn voeten heen stromen, alsof een kraan open staat. Ik kijk en zie dat de vrouw zoveel diarree heeft dat het over de matras op de grond stroomt.......op mijn voeten.
11 mei 2012
Moe
Bijna 2 weken cholera en we zijn allemaal weer helemaal op. Iets meer dan 20 patienten met cholera. Dit lijkt niet veel maar de zorg is intensief. Ik heb extra hulp bij het Departement van Gezondheid gevraagd, maar doordat de Haitiaanse overheid cholera ziet als een "geintegreerde" ziekte net zoals TB en HIV (dus niet urgent meer), daarom is er geen budget voor extra hulp bij de behandeling van deze ziekte. Dus proberen we met ons vieren cholera te bestrijden. Te weinig personeel, te veel uren werk, te weinig energie.
10 mei 2012
9 mei 2012
terug naar huis
Om 4 uur de kinderen opgehaald en op weg naar Passe-Catabois.
Een hele lange rit, de kinderen zien er goed uit en ik heb nu de nazorg.
8 mei 2012
Port au Prince
De kinderen werden gisteravond laat pas geopereerd. Over 2 dagen kan ik ze weer mee naar huis nemen.
6 mei 2012
Ziekenhuis Port-au-Prince
Ik heb nog nooit zoveel mensen met een hazenlip gezien. Van baby tot volwassene. Onze 3 jonge kinderen zijn maandag om 7 uur aan de beurt voor chirurgie. Omdat we van zo ver komen mochten we als een van de eersten.
4 mei 2012
De reis
Het was een lange reis voor de moeders met hun kinderen, maar we zijn goed aangekomen in Port-au-Prince. Morgenochtend hebben we de eerste afspraak met de chirurg.
3 mei 2012
Beschuldiging

Ik zit tussen de 3 moeders in die ondertussen de borst geven aan hun kind met een hazenlip. 4 volstrekt onbekende vrouwen komen langslopen en één daarvan wijst een beschuldigende vinger uit naar één van de moeders. En dat is jouw schuld, zegt ze boos. Ik viel bijna van de stoep af waar we daarvoor zo heerlijk rustig zaten. Hoe kan men bedenken dat als tijdens de zwangerschap moeder iets graag wil eten en als zij dit niet op dat moment kan krijgen, dan veroorzaakt zij een hazenlip bij de ongeboren baby. Cultuur is cultuur, maar voor mij is het onzin en zeer pijnlijk om dit mee te maken. De moeders reageerden al niet eens meer, zo vaak hebben mensen hen al aangesproken hierop.
Hazenlip

Ik heb Passe Catabois achter me gelaten en ben nu in de stad Port-de Paix met Emanette (vriendin en collega)en met 3 moeders met hun 3 jonge kinderen met een hazenlip. We gaan de lange reis naar de hoofdstad Port-au-Prince maken om daar de kinderen door een chirurg uit het buitenland te laten opereren. Smile-train heet de organisatie. ik hoop dat het allemaal gaat lukken. Haiti is toch wel een land waar veel dingen erg moeizaam verlopen.
2 mei 2012
Cholera is er weer helemaal.

Het is middernacht en ik ben omringt door mensen met holle ogen en gigantische hoeveelheden waterige diarree die zoet ruikt. Juist, cholera. Uit allerlei gebieden komen ze weer naar ons toe. Regen is een zegen zegt men hier. Nou, ik denk daar nu anders over. Het geeft modder en cholera.
1 mei 2012
cholera
Wat kun je toch druk bezig zijn met één bevalling en één cholera patient. Ik heb het afgelopen nacht ervaren en ben nu zo moe dat ik bijna staand sta te slapen. Maar de cholera patient leeft, de vrouw is bevallen van een zoon en het departement van volksgezondheid is op bezoek geweest met infusievloeistoffen...omdat een neef van een dokter van dit departement bij ons met cholera is opgenomen. Niet helemaal eerlijk, maar na jaren ervaring neem ik nu de weg van de minste weerstand.
Abonneren op:
Posts (Atom)