De moeder van Lisa is bevallen van een prachtige meid. Lisa zelf was het er niet zo mee eens dat haar moeder weer zwanger was, maar gezien de mentale status van deze vrouw moeten we haar goed vervolgen. Zoals bijvoorbeeld het hutje waarin zij woont. De eerste keer dat ik dit zag heb ik veel tranen laten gaan. Geen bed maar een houten plank om op te slapen, een hutje van 1.5 x 1.5 meter voor moeder, een 5 jarige dochter en een baby. Elke week ga ik naar Foison om vervolgens te voet een gigantische berg te beklimmen om bij deze vrouw te komen zodat zij eten krijgt en andere benodigdheden.De laatste weken voel ik me meer chauffeur dan dokter. Ik rij op en neer naar het ziekenhuis met zieke mensen. Met name om er voor te zorgen dat zij daadwerkelijk bloed krijgen via het Rode Kruis in Port de Paix. Het is vaak een van het kastje naar de muur gestuurd worden, maar zo langzamerhand ga ik begrijpen hoe ik het moet aanpakken. Op de akute hulp is vaak geen dokter aanwezig (komt gewoon niet opdagen). Ik begin dan zelf wat werkjes te doen, zoals infusen prikken, medicijnen ophalen, bloedbuisjes zoeken etc. Zelfs op de knieen gaan (letterlijk) voor het hoofd van het ziekenhuis zodat de generator aanmocht om lab onderzoeken te kunnen uitvoeren voor akute situaties.
Een oude man stak vol trots een urinecatheter voor mijn neus omhoog met de woorden: "dokter kunt u die ook even inbrengen..." Zoiets gebeurd alleen maar in Haiti. Ik heb zelf ook bloed gegeven omdat ik dezelfde bloedgroep had als een van mijn patienten, ik wist alleen niet dat de naald zo dik zou zijn..............
We zien nog steeds veel AIDS patienten. Het is schrikbarend hoeveel meer gevallen we zien dan vorig jaar.
De afgelopen 2 weken worden er alleen maar jongetjes geboren. Ik waarschuw de mensen dat als ze een meisje willen ze niet hier moeten bevallen.